*funelo
- 1.
- Ilo, kies supra parto estas konusforma, kaj finiĝanta per rekta tubo, uzata por verŝi fluaĵon en barelon, vazon, botelon kc: enpremi iun en funelon PrV ; edzino pli elverŝas per funelo, ol edzo enverŝas per sitelo PrV ; [la] krete skizita infano havas funelon sur la kapo kaj tra ĝi eniras verda stelo [1].
- 2.
- Tiaforma parto de laŭtparolilo, trumpeto ks uzata por direkti sonon: ĉie ĉirkaŭ mi radifuneloj / komplotadas grake-krie / kontraŭ paco de l' oreloj [2]; li metis ambaŭ manojn kiel funelo antaŭ la buŝon kaj kriis supren [3].
1.
Monato, Carlo Minnaja: Marioneto ĉiam aktuala
2. Raymond Schwartz: La Stranga Butiko
3. Michael Ende, trad. Wolfram Diestel: La Senĉesa Rakonto, La Flugo al la Ebura Turo
2. Raymond Schwartz: La Stranga Butiko
3. Michael Ende, trad. Wolfram Diestel: La Senĉesa Rakonto, La Flugo al la Ebura Turo
- angle:
- funnel
- beloruse:
- лейка, раструб
- bulgare:
- фуния
- ĉeĥe:
- nálevka, násypka, trychtýř
- ĉine:
- 漏斗 [lòudǒu]
- france:
- entonnoir
- germane:
- Trichter 2. Schalltrichter
- hispane:
- embudo
- japane:
- じょうご, ろうと, 漏斗形のもの [じょうごかたのもの]
- katalune:
- embut
- nederlande:
- trechter
- portugale:
- funil
- ruse:
- воронка, раструб
- slovake:
- lievik
- ukraine:
- лійка, розтруб, вирва