kompleksio
- Kutima korpa kondiĉo de homo rilate al viglo, fortiko, oftaj malsanoj: vi havas kongestan kompleksion, kaj konvenos al vi perdi iomete da sango [1]. diatezo, dispozicio
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, dua parto, ĉapitro 35a, p.
599a
- beloruse:
- целасклад, камплекцыя
- ĉeĥe:
- nadání, naturel, schopnosti, vlohy
- ĉine:
- 体质 [tǐzhì]
- france:
- complexion, constitution (physique, méd.)
- germane:
- körperliche Verfassung, Konstitution
- hispane:
- complexión
- katalune:
- complexió
- nederlande:
- complexie
- pole:
- usposobienie
- portugale:
- compleição, complexão, biótipo
- rumane:
- dispoziție
- ruse:
- комплексия, телосложение
- slovake:
- nadanie, schopnosti, vlohy
- ukraine:
- комплекція, статура