⁴plur/aj ^PV

1.

Numerala nedifina adjektivo, kiu karakterizas nedifinitan kvanton da nombreblaj aferoj, kontraste kun la unuo aŭ kun malpli granda kvanto: rimarkinda laŭ pluraj vidpunktoj [1]; li certigis, ke dum pluraj sieĝoj okazis sama afero [2]; la vojaĝantinoj eniris en la vastan hotelegon, en kiu loĝas ĉiujare pluraj miloj da turistoj [3]; nomi plurajn gravajn eventojn de tiu jaro [4]; mi havas nur pluran okazon por memkontrolo ^Metrop ; ekestis pluraj lingvoteorioj, formiĝis kelkaj apartaj skoloj [5]; pluraj scienculoj rilatigis la ekeston de la lingvo al interjekcioj [6]. diversaj, kelkaj

2.

Samsenca nedifina numerala pronomo: pluraj (pluraj homoj) estis vunditaj; vi jam flegis plurajn el la fratoj […] kaj vi famas, kiel lerta kuracisto [7]; pluraj faris laŭtajn ĵurpromesojn al la dioj [8].

Rim.: Iuj, iom da insistas pri la nedifiniteco, sed sen aludo al granda aŭ malgranda nombro. Malmultaj insistas pri la malgrandeco de la kvanto. Kelkaj insistas pri tio, ke la montrita nombro, kvankam sufiĉe granda, estas tamen pli malgranda ol alia kvanto kaj egalvaloras kiel: ne tre multaj. Pluraj insistas pri tio, ke la montrita nombro, kvankam ĝi ne estas tre granda, estas tamen pli granda ol unu, kaj ĝi estas samvalora kiel: sufiĉe multaj. Dum la malo de kelkaj estas neniu, la malo de pluraj estas unu.

(je) pli ol unu: jungi [ĉevalojn] du- aŭ plurope [9]; la konkretaj aĵoj, samkiel uloj, povas aperi sole aŭ plure, tial la uzbeka lingvo laŭbezone uzas multenombron de la koncernaj demandovortoj [10]; la vortaro malkaŝas, al la fremduloj, rilaton de la italaj civilizo kaj kulturo […], sur kiu tamen baziĝas plure da dirmanieroj [11]; ni rigardis la homojn plurope alfluadi [12]; plure da lokaj kaj dialektaj esprimoj [13].

Nombro, pli granda ol unu: la esploroj ampleksas […] pluron da originalaj romanoj [14]; [en] pluramemo […] ekzistas triopoj, aŭ pli ĝenerale pluropoj: homoj, kiuj ĉiuj amas unu la alian, kaj eble vivas kune [15]; por tiuj, kiuj jam legis liajn biografiajn verkojn, pluro estas konata [16].

Ekzisto de pluraj uloj, aĵoj, opinioj... diseco malunueco: plureco de religiaj konvinkoj, de mondkonceptoj kaj vivomanieroj fariĝis trajto kiu karakterizas la eŭropan kulturon [17]; la universalismo estas postulato racia, ĉar ĝi estas postulato de la historia evoluo de la homaro, kiu – kondiĉite de la teknika progresado – iras de diverseco kaj plureco al konkordo kaj unueco [18]. plurkultureco