*torĉ/o

*torĉo

Malnova kruda lumigilo konsistanta el tordita ŝnuro aŭ ligna bastono ŝmirita per rezino, vakso aŭ peĉo: torĉa procesioZ ; (figure) lia batalilo estas la torĉo de l' vero, kiu kun la tempo nepre vekos la homaron dormantan; (figure) tiuj fervoruloj tenas la torĉon (daŭrigas la propagandon) de niaj ideoj; (figure) preni en la manon la torĉon (gvidi la propagandon) de la liberiga ideo. VD:poŝlampo
angle:
torch (burning stick)
beloruse:
паходня, факел, сьветач
ĉine:
火把 [huǒbǎ], 炬 [jù], 火炬 [huǒjù], 松明 [sōngmíng], 熜 [zǒng], 有装饰的大烛台 [yǒuzhuāngshìdedàizhútái], 有裝飾的大燭台 [yǒuzhuāngshìdedàizhútái], 火榘 [huǒjǔ], 火矩 [huǒjǔ]
france:
torche
germane:
Fackel
hispane:
antorcha
hungare:
fáklya
japane:
たいまつ, トーチ, 光明 [こうみょう]
katalune:
torxa
nederlande:
toorts, fakkel
pole:
pochodnia
portugale:
tocha, facho, archote
ruse:
факел
ukraine:
смолоскип, факел, світоч

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.