Ronĝi; fortondi de la randoj de (io); (figurasence) piki (konsciencon).

Ŝajne la vorto estas almenaŭ dufoje uzita de William Auld, en "Don Johano" (http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Revuoj/np/np5702/johanou.html) kaj en "Rimletero XXVII" (http://donh.best.vwh.net/Esperanto/Literaturo/Revuoj/nlr/nlr32/rimleteroj/rimletero_xxvii.html).

La vorton "rojni" uzis ankaŭ John Francis (1924-2012) en la poemo "La Glavo kaj la Fibulo" en "Danco de Vivo" (978-0-9540252-3-6, aperonta en 2012). Jen citaĵo el malneto: Ranald', venkinte ĉie, en la fin' / ripozsopire hejmen turnis sin; / sed hejme li kondutis malkontente, / ĉar jen la mar' liberas okcidente, / kaj rojnas petoleme ĉe la fin' / de lia regno. [...]

La vorton "rojni" uzis William Auld (1924-2006) en la poemo "La "Arto Poetika" de W. Auld" en "Unufingraj melodioj" (1960, p. 31): [...] Rojnas kun insido / lian integron surda malaprobo:

En "Unufingraj melodioj" (1960) de William Auld troviĝas jena gloso: rojni. Mordeti (kiel musoj, k.s.).

La vorton ''rojni'' uzis John Francis (1924-2012) en la poemo ''La glavo kaj la fibulo'' en ''Danco de Vivo kaj aliaj poemoj'' (2012, ISBN 978-0-9540252-3-6, p. 24): Ranald', venkinte ĉie, en la fin' / ripozsopire hejmen turnis sin; / sed hejme li kondutis malkontente, / ĉar jen la mar' liberas okcidente, / kaj rojnas petoleme ĉe la fin' / de lia regno. [...]

La vorton ''rojni'' uzis William Auld (1924-2006) en sia traduko de ''Don Johano'' de Bajron en ''Norda Prismo'' en 1957, laŭ http://literaturo.org/HARLOW-Don/Esperanto/Literaturo/Revuoj/np/np5702/johanou.html, sed en la libro ''Bajron'' (1979, p. 48) aperas ''ronĝas'' anstataŭ ''rojnas''. Jen citaĵo el tiu retpaĝo: Sed konscienco je l' deksesa jar' ne / Tiom nin rojnas, kiom preterĝue / Je sesdek jaroj, kiam ni bilancas / Kaj trovas, ke l' diablo nin financas.

La vorton "rojni" uzis William Auld (1924-2006) en Rimletero 27 kun la dato "1953.11.12", trovebla en "Rimleteroj" (1976; 1986) kaj verŝajne ankaŭ en "La nica literatura revuo" (1957): Ankoraŭ ne klariĝis tio, / ke timo rojnas, kaj insistas / la egocentro de la mio / sin gardi en ĝangal-socio.

La vorto "rojni" ŝajnas deveni de la franca vorto "rogner", "fortondi de la randoj de (io)". Praktike ĝin anstataŭis la vorto "ronĝi", kiu aperis en PIV1970 kaj ŝajnas deveni de la franca vorto "ronger", kiu ne estas parenca.